Askeladd (アシェラッド Asheraddo), znany również jako Lucjusz Artorius Castus, był przebiegłym, tajemniczym Wikingiem, który dowodził najemną drużyną Wikingów, w skład której wchodził Thorfinn. Askeladd był pół-Duńczykiem i pół Walijczykiem, twierdzącym, że pochodzi od legendarnego Lucjusza Artoriusza Castusa, na cześć którego został nazwany przez matkę, a „Askeladd” był przezwiskiem.
Został wynajęty przez Flokiego do zabicia Thorsa, a wkrótce potem zabrał Thorfinna, który dorastał na polu bitwy i miał obsesję na punkcie pomszczenia śmierci ojca, poprzez zabicie swojego dowódcy. Po tym, jak jego drużyna została zniszczona przez Thorkella, Askeladd zobowiązał się do służby dla Kanut, aby osiągnąć swój cel, jakim jest uchronienie Walii przed groźbą inwazji Wikingów.
Wygląd
Askeladd to średniego wzrostu wikiński wojownik. Jest bardzo silny, demonstrując, że jest w stanie przeciąć mieczem człowieka w pełnej zbroi. Jako pół-Walijczyk i pół-Duńczyk ma blond włosy. Posiada małą brodę, która rozchodzi się wokół jego ust, a także ostre i sprytne oczy. Używał ciemnego ciężkiego napierśnika, który przypominał ten używany przez Rzymian.
Osobowość
Chociaż Askeladd czasami chce sprawiać wrażenie, że jest słaby, stary lub nie kontroluje swoich podwładnych, jest dokładnie przeciwnie. Używa oszustwa, aby dać swoim wrogom fałszywe poczucie nadmiernej pewności siebie. Następnie korzysta z obniżonej czujności, aby zapewnić sobie łatwe zwycięstwo.
Biografia
Askeladd jest synem Lydii, walijskiej szlachcianki, która została schwytana i zniewolona przez jego wikińskiego ojca Olafa. Ma kilku przyrodnich braci, których Olaf miał ze swoją prawowitą żoną i nieznaną liczbą bękartów. Chociaż Lydia była faworytką Olafa przez kilka lat, kiedy jej zdrowie zawiodło, straciła przywileje i dlatego Askeladd musiał pracować od bardzo młodego wieku, aby zapewnić im oboje środki na życie.
Ze względu na to, jak jego matka i jej lud byli źle traktowani przez Skandynawów i Anglików, Askeladd gardzi jego skandynawskim dziedzictwem i wybiera rzymsko-celtyckie dziedzictwo swojej matki, chociaż jest jednak wierzący w nordyckich bogów. Dzieląc się wiarą walijskich ludzi, Askeladd tęskni za dniem, w którym jego król Artorius powróci i wyzwoli Brytyjczyków z germańskiego ucisku. Jednak po spotkaniu z Księciem Kanutem zdaje sobie sprawę, że wiara to nic innego jak bajka i postanawia pomóc Kanutowi w większej sprawie.